Ποιός είναι αυτός ο λαός που βάρυνε περιμένοντας μιαν άνοιξη ανεξίτηλη;
Έξω από τα σκοτεινά μπαράκια μυρίζει η μπύρα της Τσεχίας.
Μια έγχρωμη ράτσα πουλά άρτον, θεάματα και ευκαιρίας έρωτα ούτω βοήσωμεν.
Πλακοστρωμένοι δρόμοι, αυτοκινήτων φώτα, ναρκομανείς που ψάχνουνε μια δόση για να συμπληρώσουνε την κόλαση. Ποιός
Νομίζει ότι δεν έχει μια δική του κερκόπορτα;
Ωραίες γυναίκες με μάτια σαν από φίδι
Που μαγνητίζει το βλέμμα σου-
Περνούν μ’ ένα λίκνισμα απαλό του γοφού
Σαν μες την θάλασσα του πόθου να ‘θελαν να αρμενίσουν.
Μα είμαι εκεί που η συλλαβή είναι από μόνη της μια αυτούσια λέξη-
Μαθαίνω την προπαίδεια των αστεριών-
Κι αν σου μιλώ κρυφά ακούγεται η φωνή μου
Διασχίζοντας για να μην έχουν νόημα τα σύνορα,
Για να είμαστε μες τον κόσμο μόνοι εσύ και εγώ..
Τσεχία.. 12.11.2011
1 σχόλιο:
...μαθαίνοντας την ...προπαίδεια των αστεριών... Αναγνωρίζω την αξία ενός λόγου που καρπίζει μέσα σε βαρήκοα αυτιά... Σ.Π.
Στρατή μου,
έστω κι αργοπορημένα, ξέρεις,
σε συγχαίρω τα μέγιστα!
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου