Είναι μια αναρχική μαργαρίτα που δεν την φυλλομαδώ γιατί δεν ξέρω τι να την ρωτήσω..
Μπορεί να μ’ αγαπάς ακόμα μα εδώ οι δρόμοι είναι μια συνάντηση πυκνή
Της ομίχλης με την ζάλη του νου μου.
Η κούραση δεν αλήθεια που λέγεται..
Αντιστρέφω τις νότες που αφήνει ο πρωτευουσιάνικος αέρας μες το πρωινό
Και ακούγεται μια καθαρή μουσική
Που ρέπει επί την ξαφνική θλίψη που έχεις.
Οι βιτρίνες κομπάζουν.
Πορνεία σε όλα- πληθωρική ασύστολη πορνεία.
Να δραπετεύσω από αυτήν την άθλια
Τεζαρισμένη φειδωλή πραγματικότητα που κάνει
την φιλία μας να μοιάζει πιο πολύτιμη κι από τον δυσκολοφανέρωτο
την φιλία μας να μοιάζει πιο πολύτιμη κι από τον δυσκολοφανέρωτο
γι αυτήν την χώρα ήλιο..
Τσεχία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου