Ωχ, τσιγγάνα μου, για τη νύχτα όλο πόρπες αγγέλων
πέφτουν μες τα χαλάσματα της δικής μου ψυχής :
Δεν χωρώ μέσα στον εαυτό μου-
ο βαριός ορίζοντας συλλογισμένος κοιμάται,
ανεβαίνει στην έκπληξη-
οι πόλεις βραδιάζουν,
φωταγωγούνται-
κουβέντες
λάμπουν τα λόγια τους
μες το δριμύ τσιμέντο και την μαύρη όραση.
Το λούσο της φωτιάς σε ντύνει
ένα άρωμα ροδαλό
όπως
χορεύεις λικνίζοντας το κορμάκι τρικάταρτο
και στενάζεις από την γλώσσα καημού.
Ωχ τσιγγάνα, τσιγγάνα
για την μέρα αλλάζει ο μήνας,
στρατιές ωρών εναντιώνονται
θέλοντας
το δίκιο τους!
Τώρα…
Αυλίδα 13/8/82
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Χαίρομαι τόσο
που από το 1982
τριγυρνούν οι σκέψεις μας
στον ...ίδιο μαχαλά..
Ίσως χορεύοντας το Ίδιο Βαλς των...τσιγγάνων
με ένα βιολί μαγεμένο από τον Ήχο που το Κόκκινο στρίφωμα
αφήνει σαν αναστεναγμό στον Άνεμο....
Τσιγγάνικο Βιολί
http://www.youtube.com/watch?v=tKXA7Y7EkW4
Κι αυτό συνοδευτικό του Ποιήματος...
http://www.youtube.com/watch?v=klJwDkhx9xI&feature=related
Κάκια
η ψυχή πάντα τσιγγάνα είναι
κι αν κάπου κατασταλάζει δεν είναι παρά το τσαντήρι του έρωτα
για το κορμί
για το κρασί για το φιλί που ξεδιψά..
έψαχνα από τότε δρόμους να μην είναι απόλυτα ορατοί
τι βρήκα είναι άλλο θέμα
πολιορκεί η ζωή με πολλούς τρόπους και ανέντιμα
ευτυχώς ηχούν τα βιολιά
και το λάδι στην φωτιά για να καούνε όλα με θόρυβο!
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου