Π.
Σκοτείνιασαν οι κόσμοι μου. Άσε το ρόπτρο και το μάνταλο να μου θυμίζουν άλλες εποχές.
Χύμα στο κύμα πήγα. Όπως θα το ‘λεγε η κόρη μου.
Είναι οι λέξεις αναρχία, θέλουν ανυπόταχτη πάντα συνείδηση.
Πώς να καλύψεις την ρωγμή που σου κατάφεραν τα χρόνια;
Ρους η ζωή που μες τον χρόνο που σου ανήκει εγκλωβίζεται.
Οι βιτρίνες των καταστημάτων φωτίζονται και οι τονισμοί ενός LED πάθους
Σκλαβώνουν αρχιτεκτονικά τα μάτια σου.
Δεν θα διαβάσω τίποτα που να εξηγείται αλλιώς απ’ το πως κόβει ο σουγιάς μου..
Τσεχία.. 11.11.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου