ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΤΑΚΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ..

Η.

Παρασκευή δίχως σκεύη μελαγχολίας.

Ένας ήλιος χρυσός έκανε να είναι ετοιμοπόλεμα τα παγωμένα από την νύχτα φτερά σου.

Το ποίημα είναι πια μια πεζή φιγούρα που θέλησε να κολυμπά μες τα νερά ενός γαλάζιου ουρανού.

Φιλοδόξησα να σε μάθω και να με μάθεις ψυχή μου.

Ηθογράφος μιας τονισμένης λυρικά και έντονα έξαψης.

Κρίνε το αποτέλεσμα ξέροντας ότι δεν κρατώ το μαγικό ραβδάκι.

Ξυλουργώ κουρασμένος περί τον δύσκολο βίο.

Κι αν εκμυστηρεύομαι εκλάμψεις είναι γιατί με προίκισε η μοίρα με σωρεία φιλοσοφικών λουλουδιών.

Για να πω την ποίηση όπως ο απλός κόσμος την βλέπει..

                                                           Ουγγαρία, 11.11.2011