Αν γκρεμιστεί μια καρδιά δεν μπορεί να γίνει ερείπια
Θα γίνει μόνο ένας αμφιμονοσήμαντος λίθος
Που έχει συλλέξει τον ήλιο του έρωτα.
Κρατώ τα μυστικά που υποσχέθηκα,
Όσο και να πιέσουν τα λόγια μου,
δεν θα φτάσουν στο αισιόδοξο κρησφύγετο σου
δεν θα φτάσουν στο αισιόδοξο κρησφύγετο σου
Απ’ όπου αυτό που θέλησες και είσαι
Γράφει ιδέες αιχμηρές
μέσα στην κάθε μέρα
μέσα στην κάθε μέρα
του κόσμου.
Κάνω την σιωπή σου μουσική
Είμαι εκεί που είσαι, συναισθάνομαι
την κάποτε θλίψη σου
την κάποτε θλίψη σου
Και σου κρατώ το χέρι που βαδίζουμε
Ολομόναχοι μες την κοινωνική απουσία..
1 σχόλιο:
Υπέροχη η Εικόνα του Ποιήματος και της Φωτογραφίας που το συνοδεύει..
Αρχοντική Φύση που εξουσιάζει τη Σκέψη και το Κίνητρο!..
Σε φιλω...
{λείπεις...}
Δημοσίευση σχολίου