Είναι φορές που φοβάμαι μην γίνει
Πιο η πραγματικότητα πραγματικότητα.
Τι κάθομαι και με επιμονή την διανθίζω;
Καλοπροαίρετο που ξέρει
να απαρνιέται εαυτόν για να πλησιάσει εσένα.
Δύσκολο πού είναι και να αναπνέεις στον κόσμο μας!
Αντικατέστησαν οι άκανθες τα πιο πολλά λουλούδια.
Μόνο οι ιδέες άντεξαν- βγάλαν’ ερπύστριες
και σκαρφαλώνουνε αήττητες προς μια
απροσπέλαστη κορφή..
απροσπέλαστη κορφή..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Φοβάμαι
μην γίνει
πιο Εαυτός
το Εγώ μου
και πιο Φαντασία
το Είναι μου!!!
Η Πατρίδα μου από χαλίκι
και λάσπη
και χτιζω πραγματικότητες
μεσα στα Όνειρα...
Πραγματικότητες που πονάνε,
γιατί εκλλείπει ένας Ρεαλιστής ΥπνοΒάτης Ποιητής
να της.... εκπληρώσει εν Ζωή!...
ΦΙΛΙ.......
Κάκια
Θα σου εξομολογηθώ ότι φοβάμαι μην γίνουν οι πραγματικότητες μας αφόρητα θλιβερές- και ειδικά για τον κόσμο των παιδιών που έρχεται.
Αυτό πρέπει να έχουμε όλοι στον νου μας.
Αποτύχαμε εμείς οι μεγάλοι, δεν λειτουργήσαμε με σύνεση.
Είναι σαν να διαπράξαμε μιαν ″ύβρη″ και τώρα πληρώνουμε.
Αλλά πρέπει να μπούμε γρήγορα στην υγεία της αντίδρασης γιατί αλλιώς θα σβήσει και το μυαλό.
Ας το παλέψουμε για τον κόσμο που θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας..
Καλό βράδυ!
Στρατή, θα σου εκφράσω την άποψη μου με ένα απόσπασμα από ποίημα μου, στην όμορφη κατάθεση του φόβου και των συναισθημάτων σου:
...Δε θα δεχτώ την έκτρωση της
πολιτείας
την έκπτωση της κοινωνίας
στην Πομπηία των ονείρων μου.
Τα νερά του τοκετού μου
θα πλημμυρίσουν
ένα καινούριο χώμα θα βλαστήσει.
Πρωτότοκο παιδί μου
σε σένα στηρίζω τη νέα αρχή,
την απαρχή της σωτηρίας..
Στρατή, θα εκφράσω την άποψη μου με ένα απόσπασμα από ποίημα μου,στην όμορφη κατάθεση του φόβου και των συναισθημάτων σου:
..Δε θα δεχτώ
την έκτρωση της πολιτείας,
την έκπτωση της κοινωνίας
στην Πομπηία των ονείρων μου.
Τα νερά του τοκετού μου
θα πλημμυρίσουν,
ένα καινούριο χώμα θα βλαστήσει,
πρωτότοκο παιδί μου σε σένα στηρίζω
τη νέα αρχή
την απαρχή της σωτηρίας....
Δημοσίευση σχολίου