ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ….

Χωρίς οδηγίες πια…   Δεν σχηματίζονται εύκολα μέσα μου οι αστραπές.

Μόλις πέρα από το βουνό και μετά «Θάλαττα! Θάλαττα!».

Περιπλανηθήκαμε

μέσα στις ρημαγμένες χώρες μ’ ένα πείσμα να γυρίσουμε

εκεί που τραγουδούσε στην καρδιά μας μια πατρίδα.

Πονέσαμε, αγαπήσαμε και χάσαμε

το λίγο που δεν ήταν και δικό μας.

Ακούσαμε τον ήλιο βασιλιά πάνω στο δέρμα μας το ίδιο

παλεύοντας ν’ ανέβουμε ετούτα τα βουνά με την αψάδα τους και την μανία να μας καταφάνε.

Ξενυχτισμένοι κι αποκαμωμένοι φτάσαμε εδώ

που απ’ την κορφή βλέπεις την θάλασσα αντίκρυ.

Στα μαλλιά μας αφήνει η σκόνη την φθορά της.

Αλλά μες την καρδιά ακόμη συλλαβίζει το αίμα

της μάνας μας τραγούδια και της γλυκιάς λευτεριάς.

                                                                               2008