Για μια ευτυχισμένη χρυσαφένια στιγμή, για μία αποκάλυψη

40.

Ο Ιούλιος σπέρνει το φως-
Σαν ένας μεγάλος μάγος που με τις δεξιότητές του έπαιζε·

Παιδιά στην ακροθαλασσιά·

Μικρά άδεια σπασμένα κοχύλια στα χέρια τους
αντηχούν ακόμη ένα μουρμουρητό της θάλασσας·

Ένα πουλί είναι ακόμη ένας ψαλμός που ανεβαίνει
Προς τα ουράνια-
όπως θυμίαμα της μέρας·

Μια φοβερή ζέστα που ανάβει ακόμη σβήνοντας κάθε διάθεση για τα χαχανητά
Που ακούγονταν όλο το βράδυ από τις φεγγαροπρόσωπες νεράιδες-
Αρχής και γενομένης Κυριακής!

Πόσα ποιήματα κρουνοί που αναβλύζει ύδωρ
Βαθύλαλο και σαν του αθανάτου·
Μια εκδοχή αιώνιας ζωής!

Και η ματιά να βλέπεις πέρα από τα πράγματα
Καταστρώνοντας σχέδια μέσα στα άγρια πεδία της αγρύπνιας
Για μια ευτυχισμένη χρυσαφένια στιγμή, για μία αποκάλυψη

Όπως που ο χρυσοθήρας ξεπουλιέται εκεί να πασπατεύει χώματα- Ψαύοντας
Την ορυκτή πολύτιμη μεριά!


21.7.2008