ΒΑΖΩ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ..

ΒΑΖΩ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ..

Έχω απομείνει, εδώ και χρόνια, δίχως τα καράβια των ελπίδων
που σε ταξιδεύουν καλά- πολλές φορές και σ' ένα τίποτα που ανθίζει.
Θυμάμαι κάποτε που αποστήθιζα τσιτάτα
φορτωμένα πολιτική πνιγηρή απάτης έμπνευση.
Τώρα πια όμως δεν θα πιστεύω πουθενά.
Μάλλον τελείωσαν τα αφρώδη υλικά των υποσχέσεων
που δεν κοστίζουν τίποτα και τα μοιράζουν αφειδώς οι άφρονες πολιτικάντες.
Έχω μεταβεί στον προσωπικό μου ουρανό.
Δεν θέλω να εκδικηθώ κανέναν. Οι στίχοι μου
είναι σαν βέλη που στοχεύουνε σ' ένα μη ζωντανό κατεστημένο
ιδεών που αντέχουν ωστόσο να αντιπαλεύουνε τον θηριώδη
άπονο χρόνο.
Θέλω μόνο να μάθουμε πως ν' ανασαίνουμε σωστά
με ελληνικό οξυγόνο που όλα τα κύτταρά μας θρέφει.
Και γράφω
γιατί γύρω μας μαράζωσαν ως και τα δέντρα
που θα έκαναν το μέλλον των παιδιών μας καλύτερο!

12.12.2009