Και άντε τώρα να τα καταφέρω με ετούτα τα συμπράγκαλα

Και άντε τώρα να τα καταφέρω με ετούτα τα συμπράγκαλα
που δονούνται τιποτένια και φτενό ήχο βγάζουν
όχι ζωής..

Ο χρόνος είναι μετανοιωμένος και θεσπίζει νόμους
για μια αμφίβολη ματαιότητα.
Όλα ηχούνε πάντα υποκειμενικά.

Όταν ήμουν πιο νέος, είχα αγαπήσει την θεωρία των
εκπυρσοκροτήσεων-
ανατίναζα ευχάριστα το κάθε εμπόδιο. Τώρα κάθομαι
να σκεφτώ πόσα απίδια θα χωρέσει ο σάκος
και βρίσκω να μου λέει ψέματα κι αυτό το πεπρωμένο ακόμα..

Το γένος της θλίψης, αφήνω μια κραυγή σχηματισμένη από άμετρη πίκρα
να σχίζει σαν αστραπή, τον αέρα.
Ζω για να παράγω αντίφαση.
Ηθελημένα..

Ηθελημένα; Ποιός ξέρει
αν καταργώντας τα σύνορα μιας χώρας, πάνω στην υδρόγειο,
δημιουργείται μια άλλη χώρα
ενός παράξενου ψυχικού σου καμβά…

1.12.2009