Έτσι όπως τραντάζει το μυαλό μου

Έτσι όπως τραντάζει το μυαλό μου τα γεμάτα
ποτήρια τ' ουρανού και μια ψιλή βροχούλα πέφτει
επάνω στα ωραία φύλλα
της νεραντζιάς έξω απ' το σπίτι μου...

Με κιμωλία γράφονται να είναι ευθείες απαρέγκλιτες τα πεζοδρόμια.
Εσύ κοιτάζεις πίσω απ' το παράθυρο
και δεν κατάλαβες ποτέ το λάθος που έκανες να ελπίζεις
για όλα τα πράγματα σε μία λύση λογική.
Αφού όταν τακτοποιηθούν όλα και οι σκέψεις είναι σαν τα ωραία μωρά
που τ' αγκαλιάζουμε με μια φιλόστοργη συμπάθεια
κι εσένα θα σου πρέπει ν' αποταμιεύσεις μια ωραία θλίψη
που απλώνεται κι ως τα γραφτά σου ακόμα.

Έτσι όπως ο έρωτας πονάει για να πονάει και χάνεται
η αγάπη σαν μία ανάσα που δεν χόρτασε το σώμα
ποτέ..

22.11.2009