Μάρτιο Σάββατο

Μάρτιο Σάββατο

Ούτε που ζω…
βρόμικος μέσα στην ζόρικη κοινωνία..
ένας ασήμαντος που πίνει και βρίζει-
τρελός-
απέραντος μέσα στην αίσθηση της ελευθερίας
και στιχοπλόκος ώ διάβολε
ούτε καπνίζοντας πολύ ούτε ερωτευμένος
σταθερά ˙

κάποια βράδια
με είδανε οι φίλοι λέει να περπατώ
σε δημόσια πάρκα βρίζοντας μεθυσμένος
την ανεργία
τον σοσιαλιστικό μπερδεμό
σερβιρισμένο από κόμματα χωρίς ευθύνη.

Μετά το παραδέχομαι ονειρεύτηκα
υποδουλωμένος από την κακή μου παιδεία
μικροαστικά:

είδα στον ύπνο μου γυναίκες με απέραντο σώμα
αιδιοκρατόρισσες
ηδονοφόρες
όλες με ένα λίκνισμα απαλό του γοφού
σαν να σε πιάνει τρικυμία.

Και ώ χίλιοι σατανάδες της όρασης
ότι είδαν τα μάτια μου το ομολόγησαν:
φως
λόγος
μέσα στον κακούτσικο χειμώνα και Σάββατο
πρωί από ανία
με σκέψεις μαύρες
στο εξακολουθητικό παρόν του πεσιμισμού
είπα ένα γκρέμισμα που φέρνει κτίσιμο
πέρα από το άλφα σε κύκλο της αναρχίας
με συνείδηση
το μέλλον γίνεται ορατό
και κάποιος λέει "μπράβο"…

12.3.198 Αυλίδα