Κινητήρας η γλώσσα..

Βίδες βιδάκια, το μαγαζί το έκανα μηχανουργείο

αλλάζω λάδια σφίγγω μπιλιοφόρους

τα φρένα σφίγγω, κοίτα πώς ωραία στρίβει

η κρεμαγιέρα και

δεν ακούγεται ο κόπος

των τροχών –κι όμως

εσύ που ξέρεις πίσω απ’ όλα

είναι οι εφαρμογές που πρέπει…

ο άξονας κινεί τα ελατήρια

το κλάξον η αεροτομή οι σούστες

στρίβω καλά και ο κινητήρας κελαηδάει

υπέροχα

καλά το λένε η καλύτερη

μουσική είναι αυτή του κινητήρα, προσθέτω λάδι

κι αντιψυκτικό, η βενζίνη αναφλέγεται,

πώς συγχρονίζονται οι βαλβίδες

σαν μια ορχήστρα που δεν χάνει το βιολί τον άψογο ρυθμό του

και του μαέστρου οι κινήσεις βάζουν την σφραγίδα

της μελωδίας που επράχθη.

Στο ποίημα που την γλώσσα φέρει ως το φως από αρχαία

μεριά, στο νυν που έχει κίνηση μπρος πίσω

από μια ιστορία που λειάνθηκαν οι πιο τραχιές φωνούλες

των νοημάτων ως να εκφραστούν

από τον ήχο που του νου απέδωσε την μαεστρία

το λεξιλόγιο να τρέχει αβίαστα προς το απόλυτο

που μπόρεσε ο άνθρωπος μεγαλιώδικα να πράττει…