Διεκδικήσεις…

Κάτι διεκδικώ από μια τάξη που ξεπερνά τα παρόντα-

Λίγη ονείρου συνταγή κι εύληπτη αίσθηση

ο κόσμος να αφήνει την λυρική μουσική του

να πλανιέται αδρά στο άβαφο μεσημέρι μου..

Τζιτζίκια τενόροι της ζέστας, υδατοφαγωμένα

ρυάκια και, ερωμένα της Τρίτης, χηνόπουλα.

Μια λιτανεία μετά,

γύρω απ’ τις Μυροφόρες: ψαλμωδίες,

λιβάνια, κεριά

που προλαβαίνουν την ανάσταση- γράφονται

στο μυστικό βιβλίο του αιώνα

κι εκεί που οι θρησκείες κάνουνε τον πόνο

να είναι πιο ανθρώπινος, μοιράζοντας

ελπίδες -ίσως και ουτοπικές- και ανάταση

προς κείνο δα το κύμα που σε άλλη παραλία βγάζει

της νύχτας που αγγίζει τα μεγάλα ωραία στερεώματα..