Σκαρφίζεσαι ήλιους. Τόσο ρωμαλέους στην αντοχή που
τα σύμπαντα τρέμουνε.
Διάπυρα όλα. Κι ο Αύγουστος
Μένοντας απαθής κι υπάκουος
Στης ζέστας το μαρτύριο- κι ο Αύγουστος
Καρατομεί τις κεφαλές των κυπαρισσιών.
Μια πόλη παλιά δοξασμένη. Κι ο κόσμος αδιάφορα να
συνεχίζεται.
Ηθοποιός δοξασμένος, κύριος Τάδε, αυτοκτόνησε
Ηθοποιός δοξασμένος, κύριος Τάδε, αυτοκτόνησε
Αφήνοντας έκθετη την ερημιά της ψυχούλας του-σε
τραγωδία, ωιμέ!
Την άλλη μέρα ξυπνούνε όλοι και φορούνε τα καλά τους.
Τίποτα δεν αλλάζει τελικά. Η νωθρή τάξη των
πραγμάτων
Συνεχίζεται. Ο θάνατος έτοιμους θέλει
Και αποφασισμένους.
4 σχόλια:
Κατά έναν τρόπο
ευνοημένοι όσοι κατορθώνουν να επιλέξουν το Θάνατό τους..
μα πιο Ευτυχείς όσοι αντέχουν να επιλέγουν τη Ζωή...
ακόμη κι όταν κάθε μέρα καλείται να πολεμά κατά μέτωπο τον Θάνατο..
Ωραίοι είναι αυτοί οι ιεροί πόλεμοι Κάκια,
Μόλο που οι νικητές είναι ταυτόχρονα πολλαπλά ηττημένοι και οι ηττημένοι αναπάντεχα νικητές-
με έναν τρόπο.
Είναι η θέση που κατανοεί κανείς τα φαινόμενα..
Ίσως να πληρώνει καθένας ακριβά τις δικές του ορίζουσες..
Καλό βράδυ!
Τα κατά θανάτου πάθη -
Ἔτοιμους κι αποφασισμένους μπορεί να θέλει ο θάνατος, μα το ίδιο θέλει κι η ζωή δυστυχώ, ούτως και συνεχίζεται νωχελικά η τάξη των πραγμάτων. Της άλλης μέρας το πρωί είπε πως δεν ξέρει τίποτα.
Χαιρετώ σε Στρατή.
Αοράτη Ευαγγελία μου χαίρομαι που σε ξαναβλέπω..
Συλλυπούμαι για το προσωπικό σου πένθος και εύχομαι ο χρόνος να απαλύνει τον πόνο..
Όπως και να το δεις τα ανθρώπινα είναι πικρά και αβάσταχτα-
Μα πρέπει να τα αντέξουμε..
Σου εύχομαι να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου