Χορογραφία…

Από πού ξεφύτρωσες εσύ, πράο φεγγάρι τυλιγμένο

γύρω από τα κυπαρίσσια, γυμνό

και απέριττο,

όπως μια θύελλα σαρωτική,

μήνα Νοέμβριο

που κλείνουν τα σχολεία των εκπλήξεων;

          Κι εσύ που, πριν χαράξει, γράφεις καρδιές στο χαρτί

συνοδοιπόρος στο πουθενά που γυρίζουνε όλοι, εσύ

με την κιθάρα σου αποδομείς του ουρανού τα τοπία

και τα ανασυνθέτεις, βάφοντας πιο επιδέξια με χρώματα

την χαρωπή σου φυλακή.

     Ωστόσο, ο Αύγουστος είναι μια κραυγαλέα πραγματικότητα-

δεν σκυθρωπιάζει· ντύνεται

γιορτή και ασχολείται με

την χορογραφία του ήλιου

στην άπλα της αυλής της Παναγίας που κοιτά

κατά την θάλασσα, νομίζοντας

η γη θα τελειώσει και θα φανεί

που επιστρέφει ο εμπνευσμένος Θεός!