Το Σάββατο η ζέστα μεγάλωσε.
Τα σπίτια έμειναν άναυδα
να ιδρώνουν στον ήλιο
κι ένα αεράκι που φυσούσε τίποτα
δεν έκανε υπολογίσιμο.
Ξεράθηκαν οι γλάστρες.
Το κουνούπι θύμωσε.
Κάτι πουλιά διψασμένα βρήκανε
μια γουλιά νερό
στον λάκκο με τα απόνερα
απ’ τα πλυσίματα της κυρά-Μάρως.
Ελέησόν μας σήμερα-
Το μεσημέρι είναι μια ρίμα που πλανιέται σαν η
μουσική
μες το διάστημα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου