Μου έδωσες τα τοπία μου έδωσες το ψηλό άκαμπτο
βουνό
Και τον κλήρο των αστεριών που λιμνάζουν επάνω του
Μου έδωσες την αγρύπνια μου έδωσες την αβυσσαλέα
φωνή
Και τις σκέψεις που εξελίχτηκαν αόρατες μέδουσες
Μου έδωσες τον καημό των καημών-
Μου έδωσες το αειφόρο σκίρτημα
Μέσα στην ερημιά να στυλώνω αυτί και ν’ ακούω
Μελτεμάκια και τραγουδάκια ευφρόσυνα
Μου έδωσες την κατάνυξη και μου έδωσες τον σεβασμό
Να προσκυνώ το δέντρο και την λίμνη και την
θάλασσα που με κοιμίζει
Αινιγματική μέσα στην απλωτή αγκαλιά της..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου