Λουόμενοι…

Το οξυγόνο ζητάει συμπάθεια κι εξαφανίζεται

στην λάβα του μεσημεριού.

Λούονται στις γεμάτες παραλίες

οι αγελαίοι

και τρέπουν την ησυχία σε φυγή.

Μαγιό φανταχτερά και εμφανίσεις

ημίγυμνες

               καθώς η ζέστη μύρισε αντηλιακό και μαυρισμένο

κορμάκι.

Γελαστή Αττική, απόχη που πιάνει μ’ επιτυχία

τον εύθυμο και τον βαριεστημένο

και τον ξαπλώνει στις αιώρες του beach bar.

Σούνιο λαβωμένο, Αρτέμιδα, Ωρωπός,

Κάλαμος, Πόρτο ράφτη και Ραφήνα-

το θέατρο την ίδια σκάρωσε παράσταση και μας την ξαναπαίζει

μέχρι καλά να εμπεδώσουμε..