Εικόνα αλλού…

Ο τραγικά ωραίος αίγαγρος του ηλιοβασιλέματος σαλεύει προς του βουνού τις παρυφές.

Ο έρωτας λοιπόν μονάχα ζει

Αιώνια

Ανεξάρτητος χρήστης σωμάτων και αποταμιευτής των ψυχών

Παμπόνηρος Δέσποτας που ευαγγελίζεται
χαρά των ουρανών.

Για το ηλιοβασίλεμα

που και εγώ σε κράτησα στα χέρια μου και η καρδιά μου σκιρτούσε

Στο παλιό λιμανάκι που το διεκδικούσε ο Αύγουστος

Μία ηχώ άφθαρτης φλόγας του φιλιού

Και όπως πέφτει νωχελικά και είναι μαθηματικό βασίλειο το βράδυ

Στα μάτια σου κοιτώ το αψεγάδιαστο στολίδι της αιωνιότητας

Αλαργινό γεμάτο φεγγάρι…