Τι να διδάξεις πια-από θάνατο
γίνεται ο άρτος
Τέρμα η εποχή των σιτηρών
Καγχάζουν τα κανόνια –αλίμονο
Τα καθεστώτα κωφεύουν
Σιτίζεται με σάρκα
αεί ο λέοντας
Άπληστος καιροσκόπος ο αιώνας δεν
πιστεύει πια στον άνθρωπο
Οι άφρονες ληστεύουν τα πολλά και
οικουμενικά αφθονούνε
τα δάκρυα
Στο μηδέν του μηδενός έχουνε οι
λαοί και όμως, φτάσει..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Αυτό το μηδέν του μηδενός σου πολύ με πόνεσε Στρατή μου!
Να ΄ναι μόνο αυτό άραγε, να μην υπάρχει τίποτε άλλο;
Την καλημέρα μου!
Έλενά μου
μας πονούν οι σκέψεις που γίνονται πληγές και δεν μπορούν να γιατρευτούνε..
καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου