Μολόχα ή ζέρμπερα

     

Μολόχα ή ζέρμπερα, ζωντανή, θρυλούμενη, μου μιλά απ’ το βάζο

Και από το οικόπεδο δίπλα στο σπίτι που μισογκρεμίστηκε, κρατώ

Το ηλιοβασίλεμα στον νου μου και το πιάνω
απ’ το μπαλκόνι μου

Κοστίζοντας πολύ να απολαμβάνεις
το ευτελές και το απλό.

Στολίδι ακριβό ανάμεσα στις πέτρες και τα αγριόχορτα

Κι εσύ στο βάζο λουλουδάκι που μιλάς αποστομωτικά-έι γεια σου!

Από τα παιδικάτα μου έρχεσαι εικόνα, από τον νου εκείνου του παιδιού που έπαιζε,

Με τα κοντά παντελονάκια του, πριν μαζευτεί να μάθει πώς δαμάστηκε ο Βουκεφάλας..