ΘΑ ΕΚΡΑΓΟΥΝ ΟΙ ΩΡΕΣ..

Φρόνημα υψηλό του απογέματος

κι όταν αιχμαλωτίστηκαν οι ευωδιές

αποκαλύφτηκαν και πια δεν είναι μυστικά τα μυστικά τους.

Θα εκραγούν οι ώρες!  

  

Κι από τα χείλη σαν του τραγουδιού οι ανάσες

αφήνουν άχνα του έρωτα που λαμπιρίζει

αργά το σούρουπο!

Όχι σκέψεις…   Οι ερωτευμένοι απουσιάζουν απ’ το σοβαρό·

κι όμως συνέχεια λάμπουν..

Πλανιόνται ανάερες φοβέρες του φθινόπωρου·

όλα ακινητούν

κι απ’ το μαχαίρι σφάζονται του ηλιοβασιλέματος!

Δες!

Απίθανα είναι!