Στο
απόγευμα που εκπνέει, τα σχήματα
Υποτροπιάζουν
και, ηχηρά,
Αλλάζουν, όπως το καϊμάκι του ουράνιου φωτός
Πασπαλίζει
τα γήινα.
Τα σπίτια
συμφωνούν ως
προς
τις αντιφάσεις των τοίχων τους
και, αλληλέγγυα, δημιουργούν την περαιτέρω γειτονιά.
Έξοδος
στο στενό δρομάκι του ονείρου.
Για
τον ρομαντισμό σου τρομάζω.
Καλύτερα
να ήξερες από ωραία δηλητήρια-
Ο
Μιθριδάτης έτσι θα έκανε. Αν
Σκέφτεσαι
ρυθμίσεις πάνω στην πλατφόρμα του ουρανού
Η
νύχτα θα σε προλάβει και θα καταπλακώσει τα χρώματα
με
μελαγχολία και θλίψη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου