Γιορτάζουνε οι ορτανσίες δίπλα στα
πεζούλια λίγο πριν
Ο ήλιος βυθίσει. Κλείσε την πόρτα
κι ερωτεύσου με-
Φέρε το ροσόλι του φιλιού ως τα χείλια
μου.
Διάβασα, άκουσα, είπα.
Χρεοκόπησαν οι ελπίδες μου.
Πίσω απ’ το παράθυρο, φεύγει κατά
αιωνιότητα η θάλασσα.
Σταματάν τα ρολόγια.
Ξεκληρίζονται οι ουτοπίες αλλά εγώ
μάλλον μ’ αυτές θα σιτίζομαι.
Εντεταλμένος ευσεβής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου