Δεινά του πολέμου…

Δεν ξέρω πόσες γεωμετρίες χωρούν σε μιαν ήπειρο ή πόσες

διχοτόμοι τέμνουν καλά μια ευθεία - ξέρω

μόνο πόσο μια χώρα πονεί

όταν την κόβουνε σαν βασιλόπιττα και ψάχνουν όλοι να βρουν

το κρυμμένο φλουρί της. Δεινά  του πολέμου,

Μαύρες, σκοτεινές διεκδικήσεις, ερήμην πάντα του λαού,- κατά πού τραβούν

οι νομιμόφρονες και κατά πού οι αντιρρησίες;

οι ρακένδυτοι κατά πού και κατά πού οι στερημένοι;-

Τα πολυβόλα βάλουν· γρανάζι οδυνηρό ο πόλεμος·

κλαίω την μάνα που έφυγε και κλαίω το παιδί που δίχως μάνα πια θα μεγαλώσει·

κλαίω για την φυσαλίδα που συνετρίβει πάνω στου ονείρου τα αγκάθια.

Μπλοκαρισμένοι όλοι οι περίπατοι σ’ αυτόν τον κήπο που ονομάζεται ψευδώς δημοκρατία.

Των αρίστων είναι η απληστία μέγιστη ενίοτε.

Αίμα. Αίμα μιλάει κι όταν θα σωπάσω εγώ.

Στην ιστορία, κάθε μυστικό και φανερό, πληρώνεται με αίμα..