Νοσταλγία ενός κύκλου που κλείνει από φεγγάρι σε φεγγάρι

Νοσταλγία ενός κύκλου που κλείνει από φεγγάρι σε φεγγάρι

Νοσταλγία ενός δύο που είναι σίγουρα εσύ και εγώ

Αψεγάδιαστη ζωγραφιά που καταλαγιάζει σε όνειρα

Σε έχω

Μέσα μου σ' έχω

Και πασχίζω δειλά να σε πω.

Τόσο ερωτικό το άγγιγμα, τόσο φιλί το φιλί

Που δεν θα μου μείνει τίποτα να κάψω για να ζεσταθώ

Άλλο από το ζωντανό μου αίμα

Που σε συλλαβίζει με τρόπο που υπαγορεύουν οι λέξεις

που στην σελίδα μου επαναστατούν.

Είσαι αλφαβήτα του σφρίγους

Σε λέω όπως κανείς δεν σε λέει

Κλέβω ένα φιλί σου και τρέχω

Άνεμος μες τον άνεμο.,

Χαμογέλα μου για να ξορκίζω το κακό που με ζώνει

Χαμογέλα μου για να τρυπώ αήττητος το γύρω διάστημα

Γίνε σιωπή και φλυαρία, γίνε ποίημα που θάλλει

Και φωτοβολεί για να γίνει ευτυχίας σκήνωμα η νύχτα!

                                                                   2011