Θα έχω κατά νου…

Θα λάβω υπ’ όψιν την απουσία σου

Την έλλειψη της φωνής που ομόρφαινε τον κήπο, τον διασκελισμό

Ανάμεσα στις λεμονιές, το σιγανό τραγούδι

Όταν ξημέρωνε και ο ήλιος γελούσε.

Θα σκεφτώ την μελαγχολική απουσία σου- τότε

Που θα συνεχίζονται οι δραστηριότητες, το αγχωτικό

Παιχνίδι μες τις ώρες της μέρας, το πικρό

μεροκάματο, δύσκολα όλα και δεν φτάνουν τα λεφτά

Λες και η ευτυχία αγοράστηκε ποτέ μόνο με χρήμα.

Θα έχω κατά νου ότι εκείνα που γιορτάστηκαν δεν αναγράφονται

Και στις εφημερίδες, εκείνα

Είναι μια ιδιωτικότητα που σε κρατά δεμένον με τον άλλον και κανονικά

Απ’ όπου κι αν το δεις,

το πλοίο ῾ Αγάπη῾ μπάζει το έρμο, ολοένα μπάζει..