Μια μικρή σβούρα μέλισσα γυρίζει
μέσα στην λιακάδα της άνοιξης και ψιθυρίζει λόγια στα τρελά λουλουδάκια.
Φορά την παρδαλή κορδέλα της και
το φόρεμά της ανεμίζει χρωματιστός ποταμός.
Μια ανάσα πριν της μαργαρίτας το
πρόσωπο
λαχανιασμένη σταματά και βάφει τα
χειλάκια της πρωί που είναι τώρα σύντομα ας φιληθούνε.
Με αναγκάζει να
προσαρμόσω στο φως την γραφή.
Και μ’ έναν αναστεναγμό
σκερτσόζικο μετά
πετά κατά του κάμπου την απλότητα
θυμίζοντας σε μένα πού η αγάπη όταν
σε χορτάσει πάει…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου