Οι πεταλούδες ακολουθούν την φούρια των φαινομένων
Και πετούν μες το φως αξίζοντας τουλάχιστον
την χαρά τους.
Δεν μαραίνονται γιατί είναι τονισμένες σε κλίμακα που
επικροτεί μεγαλόπνοα την μουσική.
Η ποίηση τις κάνει διάφανες σαν μαλάκια που ζουν την
χοϊκή εκδοχή τους.
Τις αναγνώθω πολλαπλά πιστεύοντας στην όχι
τυχαία συμμετρία τους.
τυχαία συμμετρία τους.
Δεν θορυβούν- είναι ηχεία
Της ευτυχίας.
Τρυγούν την γύρη των αμυντικών λουλουδιών και
μεγαλύνονται
για χάρη του εξωραϊσμού της εικόνας του κόσμου που έχω..
για χάρη του εξωραϊσμού της εικόνας του κόσμου που έχω..
Αύγουστος 2013-09-05
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
"...πιστεύοντας στην όχι τυχαία συμμετρία τους..."
Απαλό, βελούδινο και όσο ηχηρό χρειάζεται, αυτό που έγραψες.
Καλό βράδυ Στρατή!
Γεια σου Μαρία!
πάντα με προβληματίζει η συμμετρία, αν πράγματι κρατά και στις δυο της μεριές τα ίδια μυστικά..
Καλό βράδυ να έχεις!
Δημοσίευση σχολίου