Έδωσε ο
Θεός κι από τα ποιήματα ανάβλυσε νερό
Σαν από
πηγή,
κρουσταλλένιο· καθαρά
κρουσταλλένιο· καθαρά
Διαβάστηκε
το απολυτίκιο της Πέμπτης και
νόμιζες
Της
Κορίνθου ένας ήλιος που είδα
Μεστός
και ατσαλένιος, καρδάμωσε
Τα
λουλούδια και παντού τα φυτά..
Χοχλάκισε
το κραταιό σταφύλι κι η μέρα
Με τις
ιαχές του θριάμβου της, νότες
στολίστηκε και
στολίστηκε και
Ευφρόσυνο
λιανό αεράκι.
Και πού
δεν πήγα- στο βουνό μιας σκέψης και
στην ιερότητα της θάλασσας.
στην ιερότητα της θάλασσας.
Το παλιό
λιμάνι είδα να έχει βυθισμένες τις πέτρες του και
Τα
αγέρωχα ωραιόπλωρα ιστιοφόρα.
Για έναν
ντόρο φιλίας που με έφερε
στο
χαμηλό ήσυχο Λέχαιο..
3 σχόλια:
...κάθε φορά που περνάει κάποιος τον Ισθμό για τον τόπο των γιασεμιών και της αγράμπελης,
τα φυλλοκάδια σείονται...
ένας βωβός θρήνος
συνεταιρίζεται
με τη ζεστή γη, υγρά τα μάτια τυλίγουν νεκρές αισθήσεις σκορπισμένες στους αμπελώνες,
θυμιατίζοντας με το άγιο άχνισμα του κρασιού τους
όσα φωνήεντα έχουν ζυμωθεί στο εύφορο χώμα...
Υψώνεται ο Κορινθιακός διακριτικά
πριν τρομάξουν οι αθώοι ερωδιοί
και φτερουγίσουν σε αφιλόξενα μέρη
ότι απέμεινε από τις ωραίες μέρες.
Μεταλαβή και ρίγος αγιασμένου ελαίου
κατασταλάζουν έσωθεν
με μια σεμνή ευχαριστεία
για το πέταγμα που με ταξίδεψε
ένας ανασασμός ποιήματος...
( απόσπασμα )
Να είσαι καλά, Φίλε μου, για την συγκίνηση που με κερνάς,
Υιώτα
Αστοριανή, ΝΥ
Υιώτα αυτό είναι υπέροχο-
να μου το στείλεις όλο να το βάλουμε στους ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ..Φιλιά πολλά και ευχαριστώ!
Ευχαριστώ πολύ, Φίλε μου.
Είναι ένα ... ξεσκλίδι
από την "Ελεγεία του (ποταμού) Σελινούντα"
Είναι αρκετά μεγάλο...
Δεν γνωρίζω τί χώρος υπάρχει...
Αν μπορείς, στείλε μου μήνυμα...
και πάλι Ευχαριστώ,
Φιλιά,
Υιώτα,
αστοριανή,
ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου