Στην Ελιά που ξέρω ότι θα της αρέσει!
Της
ράβδου που άνθισε τραγουδιστά σαν πήγες κάπου κοντά της,
μελαχρινή
μου. Του καημού…
Πόσες
φορές να το πω,
η πλημμυρίδα σου κάνει τα πάντα γύρω μου κωφάλαλα.
η πλημμυρίδα σου κάνει τα πάντα γύρω μου κωφάλαλα.
Σκαρφαλώνω
στην τύχη που δεν πίστεψα και ζω
την μουσική σου σαν αλγεβρικό φουσάτο που με κατακυριεύει.
Αχ…
την μουσική σου σαν αλγεβρικό φουσάτο που με κατακυριεύει.
Αχ…
Πιάσε με
απ’ το χέρι και σφεντόνισε με
μες την άβυσσο που κυρίευσες…
μες την άβυσσο που κυρίευσες…
Αναρτήσεις
7 σχόλια:
Πολύ όμορφο Στρατή...
Σ' ευχαριστώ πολύ Βίκυ μου!
"...αλγεβρικό φουσάτο..."
Πολλά !!!!!!!!!!!!!!
Μαρία καλό βράδυ!
Αχ μωρέ Σμυρνάκια
...και Μυτιληνάκια....
Πανέμορφο Στρατή..
Ευχαριστώ!!!
Υ.Γ
Χμ..χμ..
Τώρα το Μυτιληνάκια.... μην το γενικεύουμε κι όλας..
=( Χα! χα! Καρφί..ατίθασης Αιολίδος..)
ελίτσα
να είσαι καλά Ελιά!
( ε είναι γεγονός ότι κάτι μυτιληνάκια είναι για κλωτσιδάκια.. την ξέρεις δα την άποψή μου)
Δημοσίευση σχολίου