Λέω αλήθειες- συμπαθάτε με!

Ανάποδα πάω:.. Από το τέλος στην αρχή, από την φωνή στην σιωπή μου,

από την καταδίκη στην απολογία.

Μεγεθύνονται οι ημερήσιες εικόνες.

Αυτό που πρεσβεύω είναι ελευθερία σ’ άλλους ουρανούς.

Πληθωρικός από άποψη, τελεσίδικα ψαγμένος

Αλλιώς. Ορατών τε και αοράτων

Οι σκέψεις μου

Αποδίδουν χρυσό φεγγάρι στις ατέρμονες νύχτες

Που μαστίζουν τον ύπνο τον εναγώνιο των αθώων ψυχών.

Περίμενε κάπου. Θα κατασταλάξουν οι βροχές κι απ’ την τελευταία σταγόνα

Φίδι ζαβό θα σκουντουφλήσει πάνω στο φρυγμένο χώμα του μεσημεριού.

Όλα που έχω θα χαθούνε.

Οι κρατούντες ζεύουν τους πάντες σε μια λασπερή ανεργία.

Θέλουν να μικρύνει η κάθε ψυχή.

Μες τα ταμεία τους εργάζονται μόνο οι αιμολάφτες των λαών.

Όλα ανατροπή ζητάνε

Πια!     Έτσι βρίσκω την ποίηση

Να είναι αναγκαστικά ταγμένη

Κάτω από μια επαναστατική παντιέρα που ανεμίζει

Διαλαλώντας της ελευθερίας τον θάνατο.

Ξέρω ότι θα χυθεί αίμα αθώων.

Ξέρεις ότι θα χυθεί αίμα αθώων.

Αλλά και πώς αλλιώς; Ζυμώθηκε

Ποτέ διαφορετικά το δίκαιο ψωμί;

Λέω αλήθειες- συμπαθάτε με!

                                                              6.2.2012