Τρύπησες τα φεγγάρια να τα κάνεις σκουλαρίκια σου
Δίπλα στην θάλασσα σου λένε τόσα τα γερμένα αρμυρίκια
Οι άγγελοι που σε διδάξανε ανάγνωση αποκοιμήθηκαν
Κι όταν ξημέρωσε ο ουρανός είχες στα μάτια σου μια λάμψη από θρύλους των ερωτευμένων.
Εγώ που άγγιξα τα χείλια μου στα χείλια σου
Ξέρω πως καίγονταν από μαράζι το κορμί σου
Τώρα ανέβα όλες τις σκάλες της κρυφής που μας μαγεύει μουσικής
Εγώ θα σ’ αγαπώ και μην σε μέλει τι θα κάνουνε οι άλλοι.
Γράψε το πάθος σου σε μια σελίδα τ’ ουρανού που πια γαλάνισε
Τίναξε το σεντόνι του για να ξυπνήσουν τα πολλά πουλιά του
Εκεί που πάμε και οι δυό είναι μια άγνωστη παράγραφος
Που οι εγωισμοί μας όσο και να μεγαλώσουν δεν μετράνε.
Και άσε μια στιγμή να μας σκεπάσει αυτή η σιγαλιά
Που εσύ μ’ εμένα εγώ μ’ εσένα για τον έρωτα θα ζούμε
Καθώς για την ζωή που όλοι φοβόμαστε θα κάνουμε όνειρα ανεκπλήρωτα
Και θα στεκόμαστε στον ίδιο δύσκολο που γέμει στίχους όχθο..
29.1.2012
4 σχόλια:
Un romántico y bello poema de amor
Un abrazo
Stella
Preciosoooo.
Es el más que me ha gustado.
Un abrazo
stella
nosotros y ustedes tenemos una casa preciosa erótica.
abrazar y amar a la luz de la poesía.
Jessenia
Me gusta tocar con el corazón.
que usted está ausente.
un abrazo.
Δημοσίευση σχολίου