Πώς ξεγράφεται ένας λεκές ψυχής, πώς
Ακουμπά την καρδιά του ανέραστου η χελιδόνα
Την σκίζει και εγώ
Πώς μάχομαι μέσα στις μανιασμένες λέξεις, οπαδός
Θρησκείας που εξαργυρώνει όλη την ύλη μ’ έναν οβολό
Από αυτούσιο φεγγάρι…
Και μέσα σ’ όλα πού θα βρεις αυτί να παραπονεθείς
Και να σ’ ακούσει
Πού έχουν βροντισμό μεγάλο οι σιωπές του λεξιλόγιου
Και έρχονται σαν άγιοι οι άνεμοι
Να σε χαλάσουν μέσα στα τοπία
Που με τα χρώματα του νου πιάνεις να ζωγραφίσεις πέλαο
Κι όλο σου φεύγουν τα δελφίνια.
10.7.2007
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Ένας "λεκές της ψυχής ξεγράφεται" όταν γραφτεί ένας άλλος λεκές.
Η ψυχή αλέκιαστη δε μένει καθώς από λεκέδες τρέφεται.
Και τα "δελφίνια που όλο σου φεύγουν" κουβαλητές είναι του κάθε λεκέ που κοσμεί τις βαθιές πτυχές της ανθρωπιάς σου.
Καλή σου μέρα φίλε μου, σημαντικέ Άνθρωπε!
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Η κάθε επίσκεψη σου πολύ με χαροποιεί..
Οι μέρες είναι στεγνές και πονηρές και βλέπω μετά λύπης μου να κλονίζονται γύρω μου όλα.
Ευτυχώς έχω μέσα μου κάποιες αξίες που δεν φθείρονται και γράφω το ποιητικό μανιφέστο μου λαύρο και για όλα ευαισθητοποιημένο.
Να είσαι καλά φίλε μου- σε χαιρετώ!
Έχει μια δύναμη ο λόγος σου κι ένα κρυφό παράπονο μα και θυμό που χάραξε τα στήθια σου...Η Ποίησή σου είναι εσύ... Φρόντισε να γίνει οικουμένη!..
Μια άποψη, με πολύ αγάπη.
Νότα Κυμοθόη
Δημοσίευση σχολίου