Κοιμήσου ανάμεσα στα λόγια μου

Εσύ πες μου τώρα πόσο καλπάζει

η ψυχή σου μες το δροσερό ρυάκι των λόγων, πότε

ακούς που μακριά ανάβει μια φωτιά

ζωντανή του πάθους και την

τροφοδοτούν με έρωτα τα χελιδόνια- Κι έτσι

όπως πας να βγεις μπροστά απ' όλα και να κάνεις

το Κακό το γύρω σου άκυρο,

εσύ πες μου πώς να σου μιλήσω απλά, τόσο απλά που να το καταλάβεις

ότι με ένα τίποτα γίνεται ξαφνικά υποφερτή η ζωή..

Αφήνω ανάμεσα στα δάχτυλά μου τα φεγγάρια

να παίζουν και να ηχούν σαν χάντρες-

τις περισπωμένες αφήνω έκθετες στο σιγανό κύμα-

οι παρομοιώσεις μου λαλούν γαλάζια και αβρά-

έχω ένα τραγούδι πιο ωραίο από μαργαριτάρι.

Κοιμήσου ανάμεσα στα λόγια μου, άσε τον χρόνο σαν μωρό να σε χαϊδέψει-

έχουμε φτάσει στην εποχή της ανθισμένης καρδιάς

κι ομονοούμε να μας κάνει φίλους του το ποίημα..