Τι συνέβη στην μεταφυσική μου φίλη την νύχτα;
Από ποιόν άνεμο διαμελίστηκε και τώρα είμαι ο μόνος
Που ανασυνθέτω τα τοπία της- Να:
Κρατώ ένα ζωντανό ωραίο φεγγάρι
Και είμαι τόσο πρωτότυπος όσο και ο κάθε άνθρωπος είναι
Που βλέπει με τρόπο αλλιώς.
Η μουσική ακούγεται των ουρανών
Ώρα μία παρά που οι συμπάθειές μου είναι
Αυτά τα λιγωτικά γιασεμιά
Που ωραία μυρίζουνε κόβοντας κάπου και την θέληση
Στην ομορφιά να απιστήσουμε..
Και οι ώρες που ήρθανε και αποτάσσω πάλι και πάλι τις επιθυμίες μου
Κάνανε πίσω από των λέξεων τα υπονοούμενα
Μια ιδεατή υπερκόσμια κι όμως δική μου αυταπάτη..
2 σχόλια:
να μην αποτάσσεις τις επιθυμίες σου.
να τις αγαπάς και να τις στολίζεις.
με λέξεις, χρώματα ή ό.τι άλλο βάλει ο νους σου.
Summertime Blues
μα έτσι κι αλλιώς εκείνες μας καθορίζουν..
και μας βάζουν στον κόπο και την περιπέτεια των λέξεων..
Την καλημέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου