...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

29 Δεκεμβρίου 2011

Όπως εγώ κανείς δεν μπορεί να σε μάθει


Όπως εγώ κανείς δεν μπορεί να σε μάθει, όπως εγώ
Που ξεφύλλισα τα αινιγματικά μάτια σου και βρήκα
τόσο φεγγάρι που θα ζήλευαν να το είχαν οι νύχτες.

Σε έφτασα
Με τον νου όχι, μόνο με την καρδιά και σε πήρα
Από το δόκανο της καθημερινότητας για να σε κάνω πουλί
Που απ' όλα ξεφεύγει.

Τώρα αφήνω τις λέξεις μου να προσπαθήσουν να πούνε
Το ανείπωτο, κοιτάζω
Που όταν βραδιάζει είναι μελαγχολικός ο βυθός
Των ματιών σου
Και ξέρω ότι μέσα σου εργάστηκε τόσο ο έρωτας που θα γίνει
Μια μέρα η πατριδογνωσία μου μια φράση
Που θ' ακουμπά εντός της
της ψυχής σου ο ωραίος ορίζοντας..


2 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Δεν αρκει μονο η καρδια για να φτασεις καποιον, χρειαζεται οπωσδηποτε και το αγγιγμα του νου. Καπως ετσι στοιχειωνεται το "Ειναι" του αλλου απο τη δικη σου υπαρξη.

Καλη σου μερα.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

αοράτη

δεκτικός πρέπει να είναι και ο άλλος που θα αφεθεί στην θωπεία σου..

αλλιώς όλα είναι ακάλυπτη επιταγή..

Την καλημέρα μου!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου