...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

15 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ..













Έπονται τα τραγούδια του έρωτα;

Ή προηγούνται;-

Όπως

Κι οι μαργαρίτες των Μαϊων

κατοχυρώνουνε την άνοιξη.



Αν θες

Είναι του λόγου μοίρα:

Ανάλαφρα πετά πάνω από κράτη

εννοιών και λες ανθίσταται

Με τρόπους στην φθορά.

(Σιγά που σε καταλαβαίνουν…)



Πάντως

Αισθημάτων υγεία εμπνέουν τα μαγιάτικα δέντρα.



Ένα κορίτσι πιο ορθόδοξο κι από μοναχική

προσευχή

Με μαγνητισμένους τους πόλους του·



Ψηλά στην κόχη των μηρών τ’ ωραίο μισοφέγγαρο

Μισάνοιχτο απ’ την επιθυμία.



Αν ακουμπάς το στήθος της ακουμπάς την μουσική

Της νύχτας.



Και ξέρεις ακούγοντας το πιάνο των άστρων

Μ’ αυτά τα πλήκτρα που σαλεύουν μαγικά κάτω απ’ τα ουράνια δάχτυλα

Του θεού- να σωπαίνεις.



Έπονται τα τραγούδια του έρωτα;

Ή προηγούνται;..



Τα φέρνουν οι νύχτες κοντά μας όπως

Τα αρχαία πλοιάρια επί σκοπόν

Για μια κατάκτηση της μακρινής σου Τροίας..

6 σχόλια:

nameliart είπε...

Συχνά, μετά από πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη και έχοντας μόνη θέα αυτές τις άχαρες και άψυχες γραφές που με στοιχειώνουν χρόνια τώρα, με τα “do i=1, N”… και λοιπά παρόμοια… αποφασίζω να κλείσω αυτά τα παράθυρα και να ανοίξω κάποια άλλα. Και τότε, εκείνα που δείχνουν στις σελίδες σου, αποκαλύπτουν μπρος μου τόσες παραμελημένες λέξεις, τόσες ξεχασμένες πτώσεις, κλίσεις και εγκλίσεις, τόσες τιμωρημένες μετοχές και εξορισμένα απαρέμφατα, να βγάζουν τόσο συναίσθημα και να αγκαλιάζουν τόσα συμπυκνωμένα νοήματα, που ταξιδεύουν το νου και τις αισθήσεις μου… Έχει μεγάλη η δύναμη ο λόγος σου!

Βάσσια είπε...

Στρατή, καλησπέρα
:-)


Να βρούμε τον τόπο της "Τροίας" ο καθένας, για να κατακτήσουμε τον έρωτα, ή μήπως δεν κατακτιέται αλλά κατακτεί.

Despina είπε...

Έπονται τα τραγούδια του έρωτα;

Ή προηγούνται;..
θα συμφωνήσω...
προηγούνται!!!!
όσο για τον λόγο σου δεν έχω παρά να συμφωνήσω με nameliart...
είναι δυνατός!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

nameliart
σ' ευχαριστώ για τα θερμά λόγια σου!
Δεν ξέρω αν είναι έτσι όπως τα λες, είναι πάντως αυτό που προσπαθώ:
Η φροντίδα να στιλβώσω την γλώσσα, ακόμα και τις φθαρμένες λέξεις της που τις παραμελήσαμε και τις αποδιώχνουμε από την καθημερινή πραγματικότητά μας.
Εξάλλου πάντα το πίστευα ότι η ποίηση προπαντός η ποίηση είναι ακριβώς αυτό: να ιερουργείς μέσα στην γλώσσα, να ανατινάζεις τις λέξεις να τις μπολιάζεις με νέα μουσική και συμβολισμό.
Αν ένιωσες ότι το καταφέρνω είμαι χαρούμενος.
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Καλό σου βράδυ!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Βάσσια με σύμβολα και για τα σύμβολα ζούμε και πεθαίνουμε..
Καλό βράδυ!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Δέσποινα
Σ' ευχαριστώ!
Θα κοιμηθώ γλυκά απόψε!
Με κολακέψατε πολύ!
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου