ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ..

Η ουτοπική χώρα των ονείρων μου με τον ανεκπλήρωτο πόθο

να κρατώ μέσα στις χώρες της επιθυμίας

μια ψυχή άφθαρτη που την θρυμμάτισαν τόσοι αιώνες



Εγώ ο μικροσκοπικός

απονήρευτος των καιρών που και πάνω μου

γράφουν όλα τα βιοποριστικά μαστίγια



Κι αφήνουν βαθιά την ουλή που δεν θα την γιατρέψει

ο παντί τρόπο επίμαχος θεός..



Σπαταλώ την πνοή μου σε μια αγωνία ιοβόλα..



Αφήνομαι να με σταυρώσουν οι της μοναξιάς μου δήμιοι..



Είναι η αυθεντική μου εκμυστήρευση:

Τίποτα δεν έχω από περιουσίες που αργότερα θα σκορπιστούν

μέσα στα χρόνια..



Αυτή είναι η ιερή μου αλήθεια: είμαι

ο σκοτεινός σοφός που αρθρώνει προσευχές πιο δύσκολες τώρα

που έφτασε πια την τέλεια άγνοια..



Τίποτα δεν θα βρω..



Έχω λησμονήσει

που είμαι, που ήμουν, που θα γίνω..



Μέσα μου απολιθωμένες οι θρησκείες που γνώρισα..



Όλοι οι θεοί δραματικά λατρεύοντας το εγώ τους..



Βέβηλη συνουσία των ιδεών που παραφράζονται χαλώντας κάπου

στον δρόμο τα διδάγματα της ευρυθμίας..



Τι θα μπορώ να δώσω αύριο;



Για όφελος μιας ποίησης που με κρατά

δέσμιο κάθε πρωινής ιδέας..



Αλλιώτικος τώρα που μοιάζω ίδιος..



Είμαι ταπεινωμένος απ’ τα εργαλεία της πραγματικότητας..



Νιώθω βαθιά το άρωμα της ευτυχίας που ξεθύμανε-

και νοσταλγώ..





Α! παιδικές ηλικίες που σφετεριζόμουν τον θρόνο

κάθε έκπληξης..



Στο μυαλό μου γράφονται με τον ξεκάθαρό τους τρόπο

οι νίκες..



Το παραμύθι αρχίζει..



Κι εγώ θα πρέπει αναντίρρητα να το ακολουθώ..

18.4.2009