...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Αυγούστου 2010

Θέλω η καρδιά μου αιώνια να σπινθηρίζει·

Με απορροφά η σελίδα.

Μια μέρα που αφύπνιση δεν υπάρχει
Να με κινητοποιήσει κατά τις κουρασμένες αγορές
Που χύνουν το μολύβι τους πάνω από την ηλικία της πόλης.

Ξυπνώ λευκός.
Το μελάνι είναι ο υποχείριος κύνας μου.
Υπακούει.
Από εμένα βλέπω εσένα και μου λείπεις καθώς
Η μέρα τρυπά τα τύμπανα της ακοής φωνάζοντας
Την διάθεσή της ως το επίδοξο απόγεμα.
Κάπου που ξέρεις πως ξέρω είναι που κοιτάει η θάλασσα- ωραία γαλάζια.

Αποσυμφόρησα όλα τα μέσα μου ταμεία.
Αδέκαρος ελπίζω μόνο σε μια σύνεση αφιλόκερδης λέξης
Ο ήλιος θα βγει, θα ανάψει τις επιθυμίες της η μέρα
Τα αυτοκίνητα θα τρέχουν γυαλίζοντας
Καθώς η πέρλα τ' ουρανού που γίνεται πιο όμορφη το μεσημέρι
Θα επιβάλει η σκέψη μου κάπου να προσεδαφιστεί.

Μπουκώνουν τα λουλούδια άρωμα μιας οργανικής έμπνευσης·
Θέλω η καρδιά μου αιώνια να σπινθηρίζει·
Θέλω να κυνηγώ κι ας είμαι ο κυνηγημένος-
Έτσι όπως πέντε η ώρα το πρωί νομίζω
Είμαι ένας άγουρος έφηβος που υπόσχεται ώριμο διαχρονικό καρπό..

7.8.2010

3 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Σίγουρα "Το μελάνι είναι ο υποχείριος κύνας [σου].
Υπακούει."
Τον διαχρονικό καρπό δεν τον υπόσχεσαι φίλε μου, τον παράγεις ήδη.
Μου αρέσει σαν σύλληψη ότι ξεχωρίζεις την ανατολή του ήλιου από την προσωπικότητα της μέρας η οποία έχει τις επιθυμίες της.
Αλλά το "υποχείριος κύνας" με έκανε πάλι να πετάω ότι βρίσκω μπροστά μου φωνάζοντας πρωινιάτικα: "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!"
Εντάξει τώρα ηρέμησα. Αλλά δεν βρίσκω το κινητό μου. Πρέπει να βγω έξω να δω μήπως το εκσφενδόνισα στον κήπο!!
Α!! Σε απάντηση στο σχόλιό σου έθεσα και ένα κουίζ. Το βρήκες;

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Θαλασσινο μου ακούστηκε
και αρωματισμένο απο λουλούδια
κάτι σαν αισιοδοξία ,κατι σαν ελπίδα
καλοκαιρι μου μυρισε έντονα...
μου άρεσε !!
καλημερα ποιητή !!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΧΡΙΣΤΟΠΦΟΡΕ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ

γραμμένο λοιπόν στις 3.30 το πρωί
μάλλον μου έβγαλε τα νευρα από αυτό το ξύπνημα το καθημερινό να πάμε για δουλειά..
αποσυμφόρησα όλα μου τα ταμεία..
και σ' αυτά που μου έμειναν συλλέγω τώρα κοχύλια και δέντρα και εικόνες.. πραγματικός θησυρός!
θάλασσα δεν έχω δει ακόμα..
μάλλον θα πάω κατά την λίμνη Κερκίνη πάνω στις Σέρρες..
πολλά νερά και δέντρα απίστευτα και φρούτα που δεν είχα ποτέ ματαδεί..
μέχρι και λωτό είδα εκεί πρώτη φορά..
θυμήθηκα τους συντρόφους του Οδυσσέα..
καλά φίλε ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ που δεν είσαι πολύ καλός στις ρίψεις και δεν έφαγα κανα κινητό στο κεφάλι..
πω πω μωρέ αδερφέ μου αυτά τα νευρα σου!
για το κουίζ νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να σου απαντήσω από κοντά πίνοντας καφεδάκι..
θα χαιρόμουν! θα τα καταφέρουμε..
ΔΕΣΠΟΙΝΑ εσύ ελπίζω να τρως με το κουτάλι την θάλασσα..
βουτιές και για μένα..εμένα έχει άλλες θάλλασες η επιθυμία μου..
μοναστηριακός που άλλο δεν γίνεται..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου