Συντηρητισμός…

Καθόταν αμίλητος συλλογισμένος- ένα άγαλμα καθιστικό·
Κάτι περιστέρια γύρω του τσιμπολογούσαν σουσάμια
Χαρούμενα, έτοιμα να ελαφροπετάξουν
Προς λυρικό ηλιοβασίλεμα·

Η πλατεία γεμάτη κόσμο- φωνές
Και πήγαινε-έλα πάνω στα λερά πλακάκια
Σαββάτου ολόγυμνου, η ζέστα διαμορφώνει τους κανόνες της·
Πρωτεύουσα μου αντιφατική-

Πίνει καφέ στα γύρω μαγαζιά- κοιτάζει πάντοτε βαριεστημένα
Αφίσες μιλούν για συναυλίες που θα γίνουν
Γυναίκες που αγαπούνε να επιδεικνύονται
Μωρά που κλαίνε μες τα καροτσάκια
Καπνιστές που φουμάρουν του σύμπαντος την χοάνη
Καπνός-

Γράφει σε κάτι τσαλακωμένα χαρτάκια- τι στίχους αλήθεια
Σημειώνει και είναι κοφτερά τα σημάδια του; Ακούει
Προσεκτικά: βουίζουν όλα γύρω του- εικόνες
Που τον κατακλύζουν- πώς να μεταφέρει
Τον εγωισμό της πραγματικότητας στα συντηρητικά γραφτά του;