Ξύπνημα 9.7.2016

Επιτίθεται ο θάνατος στην αγρύπνια μας και ο συντελεστής μεγαλώνει
Του ποιήματος.
Χτίζε την μελαγχολία αργά, όμως
Για έναν στίχο κόπτεσαι και τυραννιέσαι- έτσι
Που ξέρω πως σου συμβαίνει μόνον εγώ.
Καραδοκούν θεριά λύπης να σε κατατροπώσουν- μείνε
Στο ύψος που διάλεξες· και άσε την μέρα να σ' αγκαλιάσει κομίζοντας
Δώρα φιλιά δικά σου οικουμενικά..