Επισκευές…

Το ξερό φωνήεν στενάζει κάτω από της μελαγχολίας το μαχαίρι.
Και στο αμόνι της σκέψης η καρδιά πονά αλλά δεν αλλάζουν οι όροι.
Το παιχνίδι σκληρά εκτυλίσσεται.
Αν θα νικήσεις αν θα νικηθείς- ακαθόριστο.
Κι ο πόνος, άγουρος ή ώριμος μες τον χρόνο
Σου ανήκει. Ξεπλυμένος σε αβαθή ποιήματα.
Κάποιος ψαρεύει εκεί και είναι που χαλούν οι παρομοιώσεις σου.
Ξεθυμαίνουν.
Όπως τις παραταΐζεις με φως και εκείνες ζητούν σκιές και σκοτάδι για να επιτευχθεί του θεάτρου το δίδαγμα και της νύχτας η σαγήνη..