Βυθισμένο καΐκι που πλέκει μνήμες στον πυθμένα του κόλπου·
Οι γλάροι το αναζητούν- τους λείπουν τα κατάρτια του·
Ο αέρας το ψάχνει- σκοτεινιάζει νωρίς πάνω στην πλώρη του·
Και το νερό το νανουρίζει γλυκά αμετάκλητα κάτω από το σάλιο της θαλάσσης που σιγανομουρμουρίζει μοιρολόγια
Που χωρούν την θλίψη ολόκληρου του πελάγους
Απόψε..
Οι γλάροι το αναζητούν- τους λείπουν τα κατάρτια του·
Ο αέρας το ψάχνει- σκοτεινιάζει νωρίς πάνω στην πλώρη του·
Και το νερό το νανουρίζει γλυκά αμετάκλητα κάτω από το σάλιο της θαλάσσης που σιγανομουρμουρίζει μοιρολόγια
Που χωρούν την θλίψη ολόκληρου του πελάγους
Απόψε..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
το σάλιο της θαλάσσης που σιγανομουρμουρίζει μοιρολόγια
Που χωρούν την θλίψη ολόκληρου του πελάγους
Απόψε..
... ΣΠ
...και με ...πόνεσε τούτη την εβδομάδα η θάλασσα... πολύ.
Δεν έχω κουράγιο να γράψω κάτι...
Σε φιλώ,
Υιώτα
Αλλά είναι κι η θάλασσα που καταπραΰνει. Την ζητάμε σαν παρηγοριά. Το χρώμα της, η κάλμα της.
Εικόνα για την εικόνα. Να αντέχεις.
Τα φιλιά μου.
Δημοσίευση σχολίου