Για να μείνω ελεύθερος, έμεινα σιωπηλός διαβάζοντας τα φύλλα
Των δέντρων και έκλαψα ακούγοντας την παλιά μουσική
Του φεγγαριού.
Ντράπηκα μπρος στο φως, άνοιξα τα φτερά μου
Και υπερσκέλισα την νύχτα σαν ένα τρομαγμένο πουλί
Που φεύγει για πατρίδες αλλιώτικες.
Έτρεμαν σαν βιολιά τα τζιτζίκια.
Λύγιζε η χλόη σαν μια χτενισμένη κόμη να βρεθεί μες το αύριο.
Μου χάρισες ή σου χάρισα αυτόν τον Ιούλιο, ανάμεσα
Από σκοτεινά γεγονότα, πολεμικές αναμετρήσεις και αποστήματα
Ενός κόσμου που σήπεται κι αργοπεθαίνει;
Παρήγορη έμεινε η γραφή, φωτεινή, ελεούσα,
Να δίνει το εκλεπτυσμένο φως της σε κάθε λέξη,
που έζησε, πριν γεννηθεί, στην καρδιά μου..
Των δέντρων και έκλαψα ακούγοντας την παλιά μουσική
Του φεγγαριού.
Ντράπηκα μπρος στο φως, άνοιξα τα φτερά μου
Και υπερσκέλισα την νύχτα σαν ένα τρομαγμένο πουλί
Που φεύγει για πατρίδες αλλιώτικες.
Έτρεμαν σαν βιολιά τα τζιτζίκια.
Λύγιζε η χλόη σαν μια χτενισμένη κόμη να βρεθεί μες το αύριο.
Μου χάρισες ή σου χάρισα αυτόν τον Ιούλιο, ανάμεσα
Από σκοτεινά γεγονότα, πολεμικές αναμετρήσεις και αποστήματα
Ενός κόσμου που σήπεται κι αργοπεθαίνει;
Παρήγορη έμεινε η γραφή, φωτεινή, ελεούσα,
Να δίνει το εκλεπτυσμένο φως της σε κάθε λέξη,
που έζησε, πριν γεννηθεί, στην καρδιά μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου