Μπουκώνω την Παρασκευή με σελίδες· η λύπη μου
επιστρέφει μερικές· στερήθηκα
αισιοδοξίες και πονάνε τα μάτια μου· το αίμα μου
πονάει και ό,τι βρίσκω είναι θάρρος πικρό.
Αν με ακούσεις πέρ' απ' του ύπνου σου την μεριά, θα είμαι ένας
άγγελος
Που κάθεται στο πεζουλάκι τ' ουρανού και ντύνει
Την νύχτα με το λειψό φεγγάρι της, με ασημένιο
Κέλυφος στίχου.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Αν με ακούσεις πέρ' απ' του ύπνου σου την μεριά.......... ΣΠ
...κι αιστάνθηκα
την βελούδινη αναπνοή,
κι αναρωτήθηκα στον ημιλήθαργο
αν ήταν από άγγελο γνωστό.
φίλο της μισητής μελαγχολίας...
(απόσπασμα... )
Φιλιά ξάγρυπνα,
Υιώτα-Δημήτρης
Περνάς από την γειτονιά μου και χαίρομαι. Ξέρω πως κάπου υπάρχεις.
Είναι παρήγορο να νιώθεις μια πνοή να ταιριάζει με την δική σου.
Είμαστε πολύ μόνοι οι άνθρωποι κατά βάθος τελικά.
Δημοσίευση σχολίου