Αποστάτες..

Ζητούν κουβέντες αλλά είναι μοναχικά διακείμενοι πίσω από κείνο που είναι οθόνη
και σουλουπώνει την ουσία του κάθε καημού.
Και πονάνε, ηττημένοι πίσω από ώρες που τους πολιορκούν, χλευάζοντας την ταπεινή τώρα ψυχή τους.
Παρακολουθούν την ζωή – η ζωή τους παρακολουθεί.
Νιώθοντας τον αιφνιδιασμό μιας απόφασης που δεν καταλήγει και πουθενά κι όμως
ωραία,
μόνοι τους,
από όλα,
αυτοί αποστάτησαν..