Κι εδώ ένας τρελός καιρός- σαν να μοιράζει
ανάσταση ο ήλιος·
κρατούν μπαμπακοσύννεφα το "φα" των μουσικών που έσπειραν οι ουρανοί κοντά μου·
πού πήγες εσύ και πού σπουδάζει την γραμματική του ο Δεκέμβριος;
Απ' την βροχή μας έμεινε μία μελαγχολία φιλντισένια.
ανάσταση ο ήλιος·
κρατούν μπαμπακοσύννεφα το "φα" των μουσικών που έσπειραν οι ουρανοί κοντά μου·
πού πήγες εσύ και πού σπουδάζει την γραμματική του ο Δεκέμβριος;
Απ' την βροχή μας έμεινε μία μελαγχολία φιλντισένια.
Κάρφωσα την καλή μου γνώμη πάνω στο λουστρίνι της ασφάλτου
και έφτασα πολύ μακριά μέσα στο μεσημέρι που αποφλοιώνεται.
Σε είδα- δεν με είδες.
Κανείς δεν βλέπει αν δεν απογυμνωθεί απ' τα κουστούμια που του ράβει ο καιρός.
Κι η εποχή που φλυαρεί, αινίγματα μου βάζει..
και έφτασα πολύ μακριά μέσα στο μεσημέρι που αποφλοιώνεται.
Σε είδα- δεν με είδες.
Κανείς δεν βλέπει αν δεν απογυμνωθεί απ' τα κουστούμια που του ράβει ο καιρός.
Κι η εποχή που φλυαρεί, αινίγματα μου βάζει..
2 σχόλια:
τι να πω.....κάθε φορά που σκοντάφτω στο κατώφλι σου με γεμίζεις με εκπλήξεις.
Αυτό είναι και η μαγεία της γραφής σου: η μαεστρία του να εκπλήσσεις αενάως.!
Χαιρετώ σε Στρατή.!
Κι εγώ χαιρετώ σε αοράτη!
Χαίρομαι που πέρασες από δω.
Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου